In het oog van de storm is het rustig. Je kunt weer even terug naar normaal, ware het niet dat de storm alles door elkaar of zelfs kapot heeft geblazen. Als ik dit schrijf heeft mijnheer Rutte ons serieus gewaarschuwd voor wat mogelijk nog gaat komen. Het oog trekt over ons heen en de storm komt er weer aan. Zet alles vast wat je nog wilt bewaren en zoek dekking. Na de storm komen wij uit onze dekking tevoorschijn en zien een nieuw landschap. Nergens zie je iets herkenbaars terwijl het toch zo vertrouwd aandoet.
De mouwen opstropen of vertrekken
Je hebt nu twee opties, je stroopt de mouwen op en gaat aan de gang of je pakt wat overgebleven is in en vertrekt. Voor veel ondernemers is het helaas geen keuze. De storm heeft alle klanten weggejaagd, de inkomsten zijn weggevallen en de toekomst ziet er kaal uit. Zij moeten vertrekken, ook al is het niet hun keuze. Zij die de mouwen opstropen worden geconfronteerd met heel nieuwe zaken. Je wilt niet nogmaals zo’n storm mee maken en je kijkt naar wat de mogelijkheden zijn. De wereld om ons heen is veranderd terwijl het toch zo vertrouwd aandoet. Want er wordt nog steeds schoon gemaakt, ramen worden gewassen en alle scholen staan weer mooi in de was. Maar toch denkt iedere ondernemer aan die storm. Waar mogelijk treft de ondernemer maatregelen. Maar zonder inkomsten is het moeilijk om te investeren.
Ik verwacht barre tijden voor kleine bedrijven die zich niet hebben beraad voor de tweede storm.
Ik heb al in een eerdere column geschreven dat ik verwachtte dat de markt met 10 tot 15 procent zou krimpen. Ik denk dat ik nog te optimistisch ben geweest. Ik verwacht barre tijden voor kleine bedrijven die zich niet hebben beraad voor de tweede storm. Als je nu geen kant-en-klaar plan hebt om de zaak overeind te houden, word je weggeblazen. Ik voorspel geen kaalslag onder het mkb, maar dat er wat kleine bedrijfjes gaan verdwijnen is oorzaak en gevolg.
Core business is niet meer voldoende
Nieuwe bedrijven ruiken hun kans en duiken in niches. Wie had dat anderhalf jaar gelden durven denken: dat je een boterham kon verdienen met het desinfecteren van ruimtes buiten de zorg- of foodindustrie? Om mij heen zie ik veel initiatieven. Nieuwe begrippen stroomden ons leven in: fogging, wiping, rubbing, lockdown, social distancing. Core business is nu niet meer voldoende. Men moet zich breder, op eigen kracht, manifesteren of intensiever samenwerken met anderen, is mijn gedachte. Door samen te werken met anderen is het mogelijk zwakke bedrijfsonderdelen af te stoten en die door je partner te laten uitvoeren.
Na de storm
Hoe het landschap na de storm eruit zal zien, kan ik u niet zeggen. Maar dat we niet meer teruggaan naar wat wij ooit als normaal beschouwden, is zeker. Je kunt het op je vingers uittellen. Thuiswerken, social distancing, online shoppen en vergaderen, boodschappen services, thuis uit eten gaan; allemaal zaken die mee gaan wegen.
Schoonmaak is altijd nodig, alleen de vorm waarin dit gebeurt, moet aangepast worden aan het nieuwe normaal. De meeste ondernemers die ik ken, zijn daar heel goed toe in staat. Want in hoogtij dagen is het makkelijk om voor jezelf te beginnen. Maar nu er orkaankracht aan je trekt, weet je pas of je daadwerkelijk een ondernemer ben. Zij die dat zijn, kunnen tijdelijk uit beeld geraken, maar zij komen terug. De veerkracht van de mens is groot.
Ik ben benieuwd naar het lawaai wat volgt op de stilte voor de storm.
Maurice Rutgrink is voorzitter bij MKB-branchevereniging SieV en bedrijfsleider bij P4S Bedrijfsdiensten
