Voor de tweede categorie microplastics – de soort die onbedoeld vrijkomt bij het uit elkaar vallen van materiaal zoals kleding – komt de Commissie dit voorjaar met een strategie.
Om bedrijven te dwingen geen microplastics meer in hun producten te gebruiken moet de Europese wetgeving over chemische stoffen in producten, genaamd REACH, aangepast worden. Hier gaat wel een heel traject aan vooraf.
Europese wetgeving aanpassen
Het Europees agentschap voor chemische stoffen heeft wetenschappelijk onderzoek verricht en een advies vastgesteld. Op basis van dit advies heeft de Europese Commissie onlangs een voorstel gedaan. Experts uit alle 27 lidstaten moeten hier nu hun goedkeuring aan geven. Naar verwachting gebeurt dit begin 2023. Als het Europees Parlement en de EU-landen dan niet binnen drie maanden bezwaar aan tekenen kan het verbod ingaan.
Microplastics blijven honderden jaren bestaan
Microplastics zijn piepkleine stukjes plastic, maximaal vijf millimeter groot. Deze minuscule plasticdeeltjes breken niet af in de natuur. Ze blijven honderden jaren bestaan, in de bodem, in zeeën of rivieren, en komen op deze manier in ons voedsel en drinkwater terecht. Vaak zijn ze door fabrikanten bewust toegevoegd aan hun producten. Voorbeelden hiervan zijn schoonmaak- en wasmiddelen, cosmetica (denk aan oogschaduw of lipstick) en shampoo. Naar schatting komt er jaarlijks langs deze weg 42.000 ton plastic in het milieu terecht.
