Robert Visscher, Glazenwasser van het Jaar: "Ik zie mezelf niet snel wat anders doen dan glazenwassen"

Als Visscher terugdenkt aan afgelopen najaar, maakt dat hem trots. “Ik vond het spannend. Daar sta je dan met vijf finalisten op het podium en je hoort het verhaal van de jury. Ik had gezien de concurrentie, die veel meer ervaring had dan ik, niet verwacht dat ik zou winnen. Des te groter is de eer dat ik won.” Opeens was Visscher voor even een bekende Nederlander. “Ik heb overal gelezen dat ik de titel had gewonnen. Ik werd herkend door klanten en dat is grappig. Op een gegeven moment kwam een klant naar me toe en vroeg: ‘Ben jij niet de beste glazenwasser van de wereld?’ Waarop ik zei: ‘Dat zou best kunnen, maar dat mag ik alleen zeggen voor Nederland.’”

Project van gemeente Zwolle

Via een project van gemeente Zwolle ging Visscher aan de slag bij Novon. Hij werkt er inmiddels twaalf jaar. “Ik zat destijds een tijdje zonder werk en de gemeente had een traject opgezet voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Zij hadden Novon benaderd. Zij namen mensen aan, gaven hen een jaarcontract en een opleiding. Ik deed het zo goed dat ik mocht blijven en kreeg een vast contract. In het begin deed ik eigenlijk al het schoonmaakwerk, maar op een gegeven moment vond ik glazenwassen het leukst. Ik word nog steeds voor andere projecten ingezet, maar mijn werk bestaat voor tachtig procent uit glazenwassen.”

Vrijheid

Visscher gaat elke dag met plezier naar het werk. “Dat is voor mij het allerbelangrijkste. Het werk geeft me zoveel vrijheid en geen dag is hetzelfde. Zo was ik onlangs aan het werk bij een groot complex met zeven verschillende kantoorpanden en die ramen moeten allemaal worden gewassen. Een stuk doe je met de hoogwerker, een ander stuk met de ladder en waar je niet bijkomt gebruik je de tucker pole, ook wel bekend als de wassteel. Bij vorige banen hield ik het werk niet heel lang vol. Ik heb een baan gehad als houtbewerker en daar zorgden alleen de collega’s ervoor dat ik er nog enigszins plezier in had. Maar het werk zelf vond ik niet leuk. De afwisseling in mijn huidige baan is dé reden dat ik het zo lang volhoud.”

Overbodig gebruik van tucker pole

Visscher ervaart dat er in de loop der jaren steeds meer aandacht uitgaat naar ergonomisch en veilig werken. “Die ontwikkeling juich ik enorm toe. Toch zie ik nog steeds dat sommige glazenwassers de hele dag de tucker pole gebruiken. Dat is niet goed voor je lichaam. Al wordt dat wel aan banden gelegd. Tegenwoordig heb je een app op je mobiele telefoon waarop je precies kunt zien hoelang en hoe hoog je mag werken (de Wassteel Timer app, red.). Eigenlijk is de tucker pole dienen je laatste redmiddel. Je pakt hem er pas bij als je het met een hoogwerker of een ladder niet kunt redden. Het is zo gigantisch slecht voor je lichaam.”

Ik vind hoe hoger, hoe mooier

“Ik let zelf altijd goed op wat ik doe en of het ergonomisch is. Novon vindt dit ook heel belangrijk. Je hoeft jezelf niet uit te putten en maar door te blijven werken. Veiligheid, ergonomie en je lichaam staan op de eerste plek. Dat is heel prettig.”

Hoe hoger, hoe mooier

Ondanks dat Visscher al een aantal jaren meedraait als glazenwasser, komt hij ook nog regelmatig voor uitdagingen te staan. “Het is elke keer weer een uitdaging als je ramen hebt waar je moeilijk bij kunt. Dat je een oplossing moet zien te vinden zodat je ze op een verantwoorde manier kunt wassen. Het is een uitdaging, maar ook het leukste. Ik vind hoe hoger, hoe mooier. Het liefst werk ik dan samen met mijn vaste maat Michel Verbeek. Wij werken al negen jaar samen. Met z’n tweeën weten we veel. We bespreken hoe we een project aanpakken en gaan dan aan de slag. Wij hoeven in principe niks tegen elkaar te zeggen. Als ik dit doe, doet hij dat. En andersom is het precies hetzelfde. De samenwerking gaat als vanzelf. Voor mij is de samenwerking met hem de helft van het plezier in mijn werk.”

Vast op de dertiende verdieping

Een opdracht die Visscher is bijgebleven is een van de eerste in dienst van Novon. “Wij mochten de ramen wassen van het kantoor van energieleverancier ENGIE in Zwolle. Dat gebouw is negentien verdiepingen hoog en als je dan de eerste keer de rand overgaat met de gondel, is dat wel even slikken. Maar tegelijkertijd ook heel gaaf. Een collega en ik hebben daar ook een keer tweeënhalf uur vastgehangen omdat er een stroomstoring was. We hingen vast op de dertiende verdieping en konden geen kant op. Dat was wel spannend, maar het is gelukkig goed afgelopen.”

Geen carrièreswitch

De Glazenwasser van het Jaar 2021 denkt er voorlopig nog niet aan om ander werk te gaan doen. “Er is mij in het verleden wel aangeboden om voorman te worden, maar ik vind dit werk veel te leuk. Dan zit je meer in de auto, maak je offertes en stuur je mensen aan. Ik denk wel dat ik dat kan, maar ik denk niet dat ik daar gelukkig van wordt. Laat mij maar gewoon ramen wassen. Dat is het allerleukste om te doen. Er zijn klanten die speciaal naar mij vragen en dat maakt me trots. Het is een teken dat ik mijn werk goed doe.”