In eerst instantie is Yilmaz behoorlijk zenuwachtig als we elkaar ontmoeten. Over zichzelf praten en in de spotlight staan, stroken niet met zijn bescheidenheid. Als hij gevraagd wordt naar wat zijn werk precies inhoudt, begint hij te vertellen. “Ik was lange tijd meewerkend voorman in de specialistische reiniging. In die rol pakte ik al iets meer op. Zo maakte ik de planning, deed ik al werkplekinspecties en maakte offertes. Ik zorg er in feite voor dat alles op de werkvloer goed loopt. Voor mijn collega’s ben ik dan ook het eerste aanspreekpunt en hetzelfde geldt meestal voor de klant. Sinds kort ben ik dan ook doorgegroeid naar de functie van ambulant objectleider.”
Of de telefoon om acht uur ’s avonds of om vijf uur ’s morgens gaat, dat maakt niet uit.
Heel veel regels
Dat doet hij op tal van verschillende locaties. Van ziekenhuizen en logistieke centra tot drukkerijen en metaalfabrieken. “Verschillende soorten bedrijven, betekent verschillende soorten regels”, zegt Yilmaz. Veiligheid is namelijk énorm belangrijk in de wereld van specialistische reiniging. Het is dus geen kwestie van naar binnen wandelen en gewoon maar beginnen. “Ik kan mijn collega’s niet zomaar aan het werk zetten. Het begint met het in kaart brengen van de mogelijke risico’s en daar dan de juiste maatregelen voor nemen.”
En elke locatie heeft zo zijn eigen uitdagingen op dat gebied. “Soms verschilt het niet alleen per bedrijf, maar ook per locatie van een bedrijf.” Heel nuchter voegt hij daaraan toe: “Maar uiteindelijk is de aard van de werkzaamheden vaak gewoon precies hetzelfde: specialistisch reinigen. Alleen de omstandigheden waarin we dat doen verschillen nogal.”
Geen negen-tot-vijf-mentaliteit
Om de vraag hoe een typische werkdag eruitziet, moet de specialistische reiniger lachen. “Daar heb ik geen antwoord op, want elke dag is verschillend. Zelfs de werktijden variëren enorm. We draaien namelijk ook calamiteitendiensten. Of de telefoon om acht uur ’s avonds of om vijf uur ’s morgens gaat, dat maakt niet uit. Het belangrijkste is dat we die klant uit de brand helpen en het werk goed uitvoeren. Daarom zijn we dag en nacht klaar om te gaan.”
Dat is voor Yilmaz ook één van de aantrekkelijkste kanten van zijn werk: de flexibiliteit én de vrijheid. Want, zo vertelt hij, hij is niet gemaakt om elke dag weer van negen tot vijf aan hetzelfde bureau te moeten werken.
Tot rust komen
Yilmaz begint te glunderen: “Ik moet heel veel reizen voor m’n werk, dus ik zit veel in de auto. De meeste mensen rijden altijd de hele route over de snelweg, maar ik ga er vaak wat eerder af en rijd dan nog een stuk binnendoor. Dan zie je zoveel mooie plekjes en gebouwen! Lekker met een zacht, Spaans muziekje op de achtergrond. Dat is voor mij echt genieten en op die manier pak ik tussendoor even mijn rust. Het werk kan namelijk best wel druk en stressvol zijn. Dan zijn juist die rustmomenten tussendoor belangrijk om de balans te behouden.”
Hij wordt weer wat serieuzer: “Ik geloof echt dat je beter presteert op je werk als je uitgerust bent. Dat geldt niet alleen voor mij, maar ook voor mijn collega’s. Daarom probeer ik er ook altijd voor te zorgen dat zij niet te druk zijn en ik hamer er ook op dat zij op tijd hun rust moeten pakken.”
Ineens de baas
Hoe bevalt het leidinggeven eigenlijk? “In het begin was de overstap voor mij best wel lastig”, zegt Yilmaz eerlijk. “Ik was namelijk eerst één van hen. Maar ik groeide door en werd opeens ‘de baas’, terwijl sommigen van hen jaren meer ervaring hadden dan ik had. Dat vond een deel in eerste instantie moeilijk om te accepteren. Gelukkig werd dat na een maand of twee wel beter. Ze zagen dat ik mezelf niet boven hen plaatste en ik heb heel geduldig uitgelegd wat mijn visie was. Eén voor één nam ik voor iedereen de tijd en zocht ik uit hoe ik het beste met diegene kon omgaan. Want iedereen is uniek, dus met iedereen moet je anders omgaan. Dat is haast een soort kunst.”
Eerst wat ik één van hen, maar toen werd ik opeens 'de baas'.
Veel opleidingen gedaan
Yilmaz vertelt hoe hij kwam tot waar hij nu is. “In 2014 kwam ik vanuit Turkije naar Nederland. Toen kwam ik al vrij snel aan boord bij Gom Schoonhouden, waar ik startte als interieurverzorger. Ongeveer een jaar later maakte ik de overstap naar Gom Specialistische Reiniging, waar ik me specialiseerde in vloeronderhoud. In 2017 maakte ik de overstap naar meewerkend voorman en sinds kort ben ik ambulant objectleider.”
Trots noemt hij de schoonmaakopleidingen op die hij de afgelopen acht jaar heeft gevolgd, naast dat hij vroeger in zijn thuisland hotelmanagement studeerde. Het zijn er nogal wat: “Een training in hostmanship, de basiscursus vloeronderhoud, dieptereiniging keuken, leidinggeven in het lager kader, Cleanroom, natuurlijk VCA en een taaltraject.”
Moeite blijven doen
Over die laatste praten we nog even door, want Yilmaz is de taal erg goed machtig voor iemand die acht jaar geleden nog geen woord Nederlands sprak. “Vanuit Gom kreeg ik een één-op-één taalcursus aangeboden. Daar kon ik een mooi basisniveau opbouwen. Maar daarna moet je zelf moeite blijven doen om verder te komen. Daarnaast merkte ik dat de professionele wereld ook weer een eigen taaltje heeft, met moeilijkere woorden. Ik ben daarom heel veel gaan oefenen en bijvoorbeeld ook gaan lezen, vooral de krant. Nu is m’n Nederlands misschien nog niet perfect, maar volgens mij kan ik mezelf inmiddels aardig verstaanbaar maken.”
Een positieve houding naar klanten is belangrijk. Ik stel mezelf altijd netjes voor.
Hard werken
Als laatste: heeft Yilmaz nog tips voor schoonmaakmedewerkers die zijn verhaal lezen en ook willen doorgroeien? “Blijf jezelf, stel doelen, praat hierover met leidinggevende en werk hard. Dit is mijn inziens de eerste tip voor medewerkers die willen doorgroeien. Ook een positieve houding naar klanten is belangrijk. Het moment dat ik bij een klant binnenkom, stel ik mezelf altijd netjes voor. Ik zou nooit ergens zomaar aan het werk gaan”, voegt hij toe. “Ik probeer altijd even een praatje aan te knopen en zoek naar overeenkomsten, dingen die we misschien gemeen hebben. Daarnaast is zelfvertrouwen heel belangrijk. Ik probeer altijd net even dat stapje verder te zetten. Dat wordt gezien, gewaardeerd en – zoals bij mij – geeft het mogelijkheden om je verder te ontwikkelen.”
