De drie Gom-medewerksters vormen al jaren het flexteam schoonmaak bij het Nijmeegse ziekenhuis. Zij zijn verantwoordelijk voor de eindschoonmaak van zogenoemde isolatiekamers: de kamers waar patiënten geïnfecteerd met besmettelijke bacteriën of virussen hebben gelegen. “Op dit moment zijn dat vooral coronakamers: kamers waar patiënten besmet met coronavirus hebben gelegen”, vertelt Shudrianny. “In principe zijn wij alleen verantwoordelijk voor de eindschoonmaak, dus als de patiënten al weg zijn. Dan zorgen we ervoor dat de kamers schoon en veilig zijn voor de volgende patiënt.”
Heftig om te zien
Normaliter verzorgen hun collega’s de tussentijdse schoonmaak, maar in uitzonderingsgevallen worden ook de drie flexmedewerksters weleens gevraagd om tussentijds een schoonmaakronde uit te voeren. Als de patiënt nog in de kamer aanwezig is. “Dat is heftig, om iemand zo te zien liggen. Maar het geeft ook extra motivatie. Om voor hen extra goed je werk te doen en extra goed schoon te maken. Zodat zij er zo snel mogelijk vanaf zijn en zodat ze verder niemand kunnen besmetten.”
Opruimen, schoonmaken en desinfecteren
In het begin van de coronacrisis moesten er soms wel vijftig tot zestig coronakamers gedesinfecteerd worden. Het flexteam werd dan ook enorm uitgebreid om dit voor elkaar te kunnen krijgen. Maar hoe gaat dat er eigenlijk aan toe, het desinfecteren van zo’n kamer? “We dragen een mondkapje, schort, handschoenen, veiligheidsbril, ziekenhuisklompen. We moeten onszelf natuurlijk goed beschermen”, legt Siane uit.
“Eenmaal in de kamer ruimen we eerst alle spullen, waaronder het beddengoed en de (douche-)gordijnen, op. Dan kunnen we alles schoonmaken en desinfecteren en vervolgens richten we het weer in met schone spullen. Als je klaar bent, trek je in de kamer de beschermende kleding uit, doe je alle zakken goed dicht,spray je alles in en desinfecteer je de mopsteel. Pas dan mag je de kamer uit. Gemiddeld ben je zo’n 25 tot 30 minuten bezig met een kamer.”
Tussendoor niet op de gang
Als ze eenmaal bezig zijn met het reinigen van een kamer, dan mogen ze tussendoor niet de kamer af. Dat om verdere verspreiding te voorkomen. “De spullen die je nodig hebt voor het werk neem je meteen mee naar binnen. Denk aan desinfectiewipes, een desinfectiespray, wegwerp-moppen en hermetisch afsluitbare zakken. De werkwagen blijft op de gang en zetten we direct bij de deur van de kamer.”
In het begin was het wel even slikken, vooral door alle nieuwsberichten over en aandacht voor het coronavirus
Niet bang voor corona
Hoe zijn de dames eigenlijk zelf onder de huidige situatie? Zijn ze wel eens bang tijdens het werk? Shudrianny: “In het begin was het wel even slikken, vooral door alle nieuwsberichten over en aandacht voor het coronavirus. Maar wij doen dit werk al een hele tijd en zijn het dus gewend om in een omgeving met gevaarlijke virussen of bacteriën te werken. Als wij ons werk goed doen, dan hoeven we nergens bang voor te zijn.”
“Het is ook lastig als we continu bang zouden zijn”, voegt Siane daaraan toe. “We komen elke dag in een strikte isolatiekamer. Het werk zou er dan niet bepaald beter of leuker op worden…”
Hiervoor opgeleid
Shuraini: “We zijn hiervoor opgeleid, dus we weten precies wat we wel en wat we niet moeten doen. Als je het protocol volgt, dan komt het echt wel goed. Mocht het toch niet precies duidelijk zijn, dan kunnen we altijd vragen stellen aan onze leidinggevenden of aan het verplegend personeel. Tijdens het werk proberen we heel nuchter te zijn en ons niet te haasten. We moeten gewoon rustig de tijd nemen om het werk zo goed mogelijk uit te voeren. Je wilt natuurlijk niet een stukje missen. Voor mezelf niet, maar ook niet voor de volgende patiënt die in die kamer wordt opgenomen. Daar denk ik altijd aan. Ik wil mijn werk goed doen. Zodat ik zelf gezond blijf, zodat ik de mensen om mij heen niet besmet en zodat de volgende patiënt in een veilige en schone kamer ook niet besmet raakt. ”
Wij hebben er vertrouwen in, dus vertrouw ook op ons
Om de vraag of hun familie en vrienden ook niet bang zijn, moeten de schoonmaakmedewerksters lachen. “Ja, die zijn wel heel bezorgd. Dat krijgen we elke dag te horen!”, vertelt Siane. “Continu krijg ik vragen of ik wel goed oplet, of ik wel gezond ben, en of ik mezelf goed bescherm. Dan zeg ik altijd: zolang ik het protocol aanhoud, komt het goed. Wij hebben er vertrouwen in, dus vertrouw ook op ons.”
Meer waardering
De sfeer onderling is gezellig, vertellen de drie dames. “Dat is fijn, want dan denk je minder na over de moeilijke situatie waar we in zitten. Het wordt dan minder beladen.” Er hangt in de rest van het ziekenhuis wel wat meer spanning in de lucht. Shudrianny: “De ziekenhuismedewerkers zijn wat vaker geprikkeld of gespannen dan normaal. Dat is natuurlijk niet zo gek. Gelukkig let iedereen goed op elkaar en spreken we elkaar aan. Gaat het nog goed? Kan iedereen het werk nog aan? En houd je je wel aan de anderhalve meter afstand? Dat is fijn. We merken ook dat wij als schoonmakers nu meer worden gewaardeerd.”
